Татарчага бу әйтемне түбәндәгечә тәрҗемә итәргә мөмкин: "Белем алу - яктылык, ә белемсезлек - караңгылык".
Бу әйтем, гомумән, белем алуга омтылуның һәм гыйлемнең әһәмиятен ассызыклый. Белем алу кеше өчен яңа мөмкинлекләр ача, аңын киңәйтә һәм тормышын яхшырта. Шуңа күрә белемне яктылык белән чагыштыралар. Киресенчә, белемсезлек кешене чикли, үсеш мөмкинлекләрен киметә һәм тормыш юлында авырлыклар китерә ала, шуңа аны караңгылык белән тиңлиләр. Татар мәдәниятендә дә белемгә омтылу һәм укуның әһәмияте зур урын алып тора.